Early evening in down town Dalian (north-eastern China) in 2001, I found myself with some colleagues in a big park on the central island of a busy roundabout. There were four LCD screens on the façade of the surrounding buildings showing the live football match, China vs Uzbekistan. The place was teeming with people while heavy traffic flowed around us. Some came to see the football and others to dance to the old Chinese tunes. I was heavy hearted. It was only 2 days after 9/11. I also had a heavy day of working.
I don’t know how I should rate myself on dancing. I am pretty sure I can dance- That is if it requires wriggling around, head budding or bopping up and down on my own. I have acquired my dancing skills growing up as a teenager. But dancing by counting steps or dancing with partners or in the case of line dancing, with a hell of a lot of other people, it is a huge challenge to say the least.
Then four years ago, after seeing a super hip video, I decided to get some lessons on how to dance with partners. I had no particular plan. I just wanted to give it a try. So I enrolled in a dancing school on the second floor of Sala Chalermkrung Royal Theatre. I started by doing the Rock and Roll 6 steps….then I did the 8 steps and finally the Cha Cha Cha. I was uncoordinated. I kept forgetting to count. I kept leading my partners- which is a faux-pas for a woman to do in dancing. A woman is supposed to let herself be flexible enough to change at any moment that her partner sends her the signal through subtle hand gestures. I wasn’t asserting my rights as a modern day feminist. I simply got everything all confused. I must say that the teachers were very patient. I found the whole thing very exciting anyway. Equally exciting was the fact that I became aware of what I was wearing. Suddenly I realised that jeans and T-Shirts were not quite right. I had to wear a skirt that looked good while I spun around. As for the shoes, I started of wearing dirty ballerina flats that kept falling off at every turn. I finally bought a pair of gold high heels with soft grey suede sole. The gold wore off very quickly and the suede went black even faster.
จังหวะที่เขาเต้นคือเดอะแมดิสันซึ่งเป็นรูปแบบหนึ่งของการเต้นเรียงแถวแบบไลน์แด๊นซ์ซิ่ง มีคนมาชวนพวกเราเข้าไปเต้นด้วย เราเข้าแถวแล้วเต้นตามอาม่าคนหนึ่งที่ดูเหมือนว่าจะมาที่นี่ทุกคืน เพื่อนร่วมงานชื่อคาโรไลน์เรียนท่าเต้นได้เร็วมาก เธอมีความสามารถในด้านนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ส่วนฉันเต้นผิดจังหวะซ้ำแล้วซ้ำอีกดูไม่จืดเลยแต่ก็สนุกดี ฉันหัวเราะสุดเสียง ขำตัวเองที่อยู่ๆก็มาทำอะไรแบบนี้ นึกอยากให้คนที่บ้านมาเห็นเราในสภาพนี้จัง ชอบจริงๆ ไม่อยากผละออกมาเลย
ฉันไม่รู้ว่าฉันเป็นขาแดนซ์ระดับไหน ถ้าการเต้นคือการสะบัดสะโพกดุ๊กดิ๊กผงกหัวขึ้นลงหรือกระโดดดึ๋งๆตามลำพังฉันคิดว่าฉันว่าฉันเต้นเป็น ฉันมีประสบการณ์แดนซ์กระจายมาตั้งแต่เป็นวัยรุ่น แต่ถ้าเป็นการเต้นแบบนับเสต็ปฝีเท้าในอ้อมแขนคู่เต้นหรือแบบเรียงกันเป็นแถวยาวแบบไลน์แด๊นซ์ซิ่งก็ขอเปิดใจแบบไม่กั๊ก....ไม่น่าจะเอาอยู่
และแล้ววันนั้นก็มาถึงเมื่อ 4 ปีที่แล้ว หลังจากที่ฉันได้ดูมิวสิควิดีโอสุดฮิปฉันตัดสินใจสมัครเข้าคอร์สลีลาศ ฉันไม่ได้มีโครงการอะไรหรอก แค่อยากจะลองหัดเต๊น ฉันเลยไปสมัครเรียนที่โรงเรียนสอนเต้นรำบนชั้น 2 อาคารศาลาเฉลิมกรุง ฉันเริ่มเรียนตั้งแต่ ร็อคแอนด์โรล 6 เสต็ปแล้วมา8 เสต็ปจนมาจบที่ชะชะช่า ฉันกระโดกกระเดกมาก ชอบลืมนับเสต็ป แล้วยังสะเงอะสะแงะมานำคู่เต้นชายอีก ซึ่งถือว่าเป็นสิ่งที่ผู้หญิงไม่ควรทำเวลาเต้นคู่ ผู้หญิงควรจะทำตัวให้พร้อมเสมอที่จะเปลี่ยนท่าเมื่อได้รับสัญญาณแจ้งเตือนด้วยการขยับมือเบาๆจากฝ่ายชาย ฉันไม่ได้ทำตัวเก่งกล้าเป็นสาวเรียกร้องสิทธิสตรี ฉันแค่สับสนกับแบบฝึกหัดทั้งหมดต่างหาก ขอบอกว่าอาจารย์ใจเย็นมาก ยังไงฉันก็ยังตื่นเต้นกับคอร์สนี้อยู่ดี ที่ทำให้เร้าใจพอๆกันคือฉันเริ่มหันมาใส่ใจในเสื้อผ้าที่ใส่ไปเต้น ยีนส์กับทีเชิร์ตตัวเก่าชักจะไม่เข้าท่าแล้ว ต้องใส่กระโปรงบานย้วยถึงจะดูดีเวลาหมุนตัว ส่วนรองเท้า ตอนแรกฉันก็ใส่รองเท้าส้นแบนแบบหุ้มส้นที่มักจะหลุดเวลาเลี้ยวไปมา ในที่สุดฉันเลยต้องซื้อรองเท้าส้นสูงสีทองที่ด้านล่างรองด้วยหนังกลับสีเทาอ่อนมา1คู่ สีเคลือบทองลอกออกมาเป็นขุยเร็วมาก ที่ไวกว่านั้นคือความดำของพื้นรองเท้า
I completed my 10 classes and got too busy to take any more lessons. I notice a small transformation in me. Because I have been to that programme, I am in admiration every time I see people dance with their partners. I know that a beautiful dance is not as simple as it seems. It requires total awareness of the space around us, of oneself and the others and a balance between all three. Now whenever I hear the songs from any era of any style, I quiz myself what kind of steps to use if I was dancing in my class. If I hadn’t given dancing course a try, I wouldn’t think this way.
I still move to the songs that I love. If I could dance, anybody can. As dancer I will never be disciplined. I just want to have fun. Beyond that, dancing to me is about breaking the ice, relaxing, and enjoying the human relations. As a fashion spectator, I don’t know where fashion would be without dance movements like the Charleston, Swing, Jive, Rock and Roll, A Go Go, Funk, Disco, Rap, Reggae, Vogue or B-Boy? Would the world even consider hooded sweatshirts, baggy tracksuits, sneakers and big gold chains a fashionable ensemble if it wasn’t for the Hip Hop dress code of RUN DMC and LL Cool J?
There are some cool Gap Khaki TV commercials on U Tubes from 1998 with under the themes of dance movements like “Khaki Swing” and “Khaki A Go Go”. Watch them. They will make you want to dance.
ฉันเรียนครบ 10 ครั้งแล้วไม่ได้กลับไปเรียนอีกเพราะไม่มีเวลา ฉันสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในตัวฉัน การที่ฉันได้ไปเรียนลีลาศทำให้ฉันชื่นชมเวลาเห็นคนเต้นรำแบบคู่ ฉันรู้ว่าการเต้นให้สวยงามนั้นไม่ง่ายอย่างที่เห็น เราต้องมีความรู้ตัวทั่วพร้อม รับรู้ถึงพื้นที่รอบตัวเรา และคนที่เต้นคู่กับเรา ถ้าสามารถสร้างความสมดุลระหว่าง 3 สิ่งนี้ทุกอย่างก็จะดูดี เดี๋ยวนี้เวลาฉันได้ยินเสียงเพลงไม่ว่าจะจากยุคใดสไตล์แบบไหน ฉันจะถามตัวเองว่าถ้าอยู่ที่โรงเรียนลีลาศฉันจะเต้นกี่เสต็ปดี ถ้าฉันไม่ได้ลองไปเรียนแต่แรกก็คงไม่คิดแบบนี้
ฉันยังขยับดุ๊กดิ๊กอยู่เวลาได้ยินเพลงโปรด ถ้าฉันเต้นเป็นใครๆก็เต้นได้ ฉันคงไม่มีทางเป็นขาแดนซ์ที่มีวินัยแบบเป๊ะๆ ฉันอยากสัมผัสกับความมันส์เท่านั้น ยิ่งไปกว่านั้นการเต้นสำหรับฉันคือการทำให้คนแปลกหน้าหันมาคุยกันได้ ให้รู้สึกผ่อนคลาย และรื่นรมย์กับสัมพันธภาพที่ทุกคนมีให้กัน ในแง่มุมของผู้ชมแฟชั่น แฟชั่นจะมีโฉมหน้าแนวไหนถ้าไม่มีแรงบันดาลใจมาจากจังหวะแดนซ์เช่นชาลส์ตั้น สวิง ร็อคแอนด์โรล อะโกโก้ ฟั๊งค์ ดิสโก้ แร็พ เร็กเก้ โวค หรือบีบอย? ถ้าไม่มีอิทธิพลจากแดนซ์อย่างที่กูรูฮิปฮอบ Run DMC กับ LL Cool J ทำให้อินเทรนด์โลกแฟชั่นจะยอมรับการแต่งตัวแบบมิกซ์แอนด์แมทช์เสื้อวอล์มมีหมวกในตัว ชุดกีฬาโคร่งๆ รองเท้าผ้าใบ กับ สร้อยทองเส้นใหญ่ว่าเป็นแฟชั่นหรือ?
ในยูทูปมีโฆษณาทีวีตั้งแต่ปี 1998 ที่เป็นแคมเปญกางเกงทรงแสล็คสีกากีของแบรนด์ Gap เกี่ยวกับท่าแด๊นซ์ต่างๆเช่น Khaki Swing และ Khaki A Go Go ลองเข้าไปเสิร์ชดู แล้วคุณจะอยากเต้นขึ้นมาทันที
picture via website Inspiration Rooom
The video that inspired me to take the dance class was this one by Elvis vs JXL- A Little Less Conversation
วิดีโอสุดฮิปที่ทำให้ฉันต้องไปสมัครเรียนเต้นรำคืออันนี้โดย Elvis vs JXL- A Little Less Conversation
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น